کد مطلب:129720 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:118
امام حسین جامه ای بی ارزش طلب می کند
طـبـری مـی نـویـسـد: «هـنـگامی كه امام حسین (ع) با یك گروه سه چهار نفره باقی ماند، شـلواری مـحـكم از پارچه خواست كه برقش چشم را خیره می كرد. سپس برای آنكه غارتش نكنند، آن را پاره پاره كرد. یكی از یارانش گفت: ای كاش زیرش شلوارك می پوشیدید. فرمود: «آن لباس خواری است و پوشیدنش شایسته من نیست.» [1] .
طـبـری به نقل از ابی لیلی گوید: «هنگامی كه حسین بن علی (ع) احساس كرد كه كشته می شود، فرمود: كهنه جامه ای كه كسی را به آن تمایلی نباشد بیاورید تا زیر جامه ام بپوشم...» [2] .
ابـن شـهر آشوب می نویسد كه حضرت فرمود: «برایم جامه ای بی ارزش بیاورید تا بـه جز این جامه ام بپوشم كه عریانم نكنند، چون مرا می كشند و غارت می كنند...» وقتی شـلواركـی بـرای حـضـرت آوردنـد، از پـوشـیـدنـش خـودداری كـرد و گـفـت: ایـن لبـاس اهـل ذمه است. آنگاه چیزی بزرگ تر از شلوارك و كوچك تر از شلوار آوردند و حضرت آن را پوشید.» [3] .
طـریـحی گوید: هنگامی كه همه ی یاران حسین كشته شدند و هیچ كس با وی نماند، و هر چه فـریـاد كـرد كـسـی بـه دادش نـرسـیـد و بـه مـرگ خـویـش یـقـیـن حاصل كرد، به خیمه گاه آمد و به خواهرش گفت: برایم كهنه جامه ای بیاور كه هیچ یك از مـردم را رغـبتی در آن نباشد، تا در زیر این جامه ام بپوشم و پس از كشته شدن عریان نـمـانـم. در ایـن هـنگام صدای ناله و زاری زنان بلند شد و سپس برایش جامه ای آوردند. حـضـرت آن را از چـنـد جا پاره كرد و زیر لباسش پوشید. آن حضرت شلوار نو را هم پاره كرد تا غارتش نكنند.» [4] .
طـبـری به نقل از ابی لیلی گوید: «هنگامی كه حسین بن علی (ع) احساس كرد كه كشته می شود، فرمود: كهنه جامه ای كه كسی را به آن تمایلی نباشد بیاورید تا زیر جامه ام بپوشم...» [2] .
ابـن شـهر آشوب می نویسد كه حضرت فرمود: «برایم جامه ای بی ارزش بیاورید تا بـه جز این جامه ام بپوشم كه عریانم نكنند، چون مرا می كشند و غارت می كنند...» وقتی شـلواركـی بـرای حـضـرت آوردنـد، از پـوشـیـدنـش خـودداری كـرد و گـفـت: ایـن لبـاس اهـل ذمه است. آنگاه چیزی بزرگ تر از شلوارك و كوچك تر از شلوار آوردند و حضرت آن را پوشید.» [3] .
طـریـحی گوید: هنگامی كه همه ی یاران حسین كشته شدند و هیچ كس با وی نماند، و هر چه فـریـاد كـرد كـسـی بـه دادش نـرسـیـد و بـه مـرگ خـویـش یـقـیـن حاصل كرد، به خیمه گاه آمد و به خواهرش گفت: برایم كهنه جامه ای بیاور كه هیچ یك از مـردم را رغـبتی در آن نباشد، تا در زیر این جامه ام بپوشم و پس از كشته شدن عریان نـمـانـم. در ایـن هـنگام صدای ناله و زاری زنان بلند شد و سپس برایش جامه ای آوردند. حـضـرت آن را از چـنـد جا پاره كرد و زیر لباسش پوشید. آن حضرت شلوار نو را هم پاره كرد تا غارتش نكنند.» [4] .
[1] تـاريـخ الطـبـري، ج 3، ص 333؛ مـجـمـع الزوائد، ج 9، ص 193؛ بـغـيـة الطـالب، ج 6، ص 2417؛ تـهـذيـب الكـمـال، ج 6، ص 428؛ الارشاد، ج 2، ص 111؛ الدر النظيم، ص 558؛ اعلام الوري، ج 1، ص 468.
[2] المـعـجـم الكبير، ج 3، ص 125؛ مثير الاحزان، ص 74؛ لواعج الاشجان؛ ص 162؛ اللهوف، 174.
[3] مناقب آل ابي طالب، ج 4، ص 109.
[4] المنتخب، ص 451؛ و ر.ك: مقتل الحسين (ع)، مقرم، ص 271 ـ 272.